กล้วยไม้ตาดโตน ตอนที่ 1 (26 มกราคม 2557)
เริ่มต้นจากครั้งก่อน (13 ตุลาคม 2556) ผมได้กำหนดพื้นที่ในการออกสำรวจพันธุ์กล้วยไม้ป่าในธรรมชาติ ซึ่งจำเป็นที่จะต้องออกสำรวจทุก ๆ เดือน จึงทำให้การเดินทาง (26 มกราคม 2557) เกิดขึ้นอีกครั้ง แต่กลับไม่ได้มุ่งตรงไปในพื้นที่อุทยานแห่งชาติป่าหินงามแต่อย่างใด ด้วยกริ่งเกรงใจคนข้าง ๆ ที่เค้าไม่ได้ชื่นชอบกล้วยไม้แบบเรา แต่ก็ยังอุตส่าห์ตามไปด้วยทุกที่ ด้วยเหตุผลอย่างนี้จึงทำให้ต้องเลือกอุทยานแห่งชาติตาดโตน เพราะที่นี่เต็มไปด้วยสิ่งอำนวยความสะดวก ร้านค้า ร้านอาหาร ร้านกาแฟ และที่สำคัญน้ำตกมีน้ำไหลตลอดปี เนื่องจากมีเขื่อนอยู่บริเวณต้นน้ำนั่นเอง
เกริ่นมาเสียนานมาเข้าเรื่องกันดีกว่าครับ ผมเคยมาสำรวจที่นี่หลายครั้งแล้ว และพอจะจำหมายกล้วยไม้ได้บ้าง อย่างเขาแพะและตาลหินที่เคยได้มาเจอครั้งก่อนบริเวณลานกางเต็นท์ เชื่อมั้ยครับว่าแค่สองต้นนี้แหละที่ทำให้ผมตัดสินใจถ่อมากว่า 140 กม. เพียงเพื่อหวังว่าจะได้ยลโฉมสคราญเจ้าอีกสักครา แต่ไม่ (ที่จริงคือ ม๊าาาายยยย) ผมเจอต้นของเขาแพะ แต่เค้าไม่มีดอกช่วงนี้ มองไปบนต้นไม้ก็เจอกล้วยไม้ขึ้นขนัดอยู่บนคาคบไม้ แต่ก็ไม่มีดอกช่วงนี้เหมือนกัน เมื่อเป็นแบบนี้ผมจึงต้องเลือกเส้นทางศึกษาธรรมชาติ ซึ่งต่อจากนี้ผมจะเรียกว่า เทรล 1 เผื่อจะมีโอกาสได้เห็นกล้วยไม้สักชนิดที่กำลังผลิดอกบ้าง
Vanda lilacina เข็มขาว,กล้วยไม้หางปลา |
ตลอดเส้นทางของเทรล 1 ไม่มีอะไรนอกจากไม้ยืนต้นกับเส้นทางที่ถูกสร้างไว้อย่างดี สายลมหน้าหนาวยังคงห่มคลุมทั่วทั้งผืนป่าทำให้ผมกับแฟนไม่ได้รู้สึกว่าร้อนอะไรมากนัก เดินไปไกลจนผมแทบถอดใจว่าคงไม่ได้เจออะไรแน่ ๆ เลย นอกจากต้นกล้วยไม้ที่อยู่นอกช่วงฤดูดอก ทั้งกะเรกะร่อน กุหลาบเหลืองโคราช แต่จะด้วยเมตตาจากเจ้าป่าเจ้าเขาหรือโชคชะตาที่นำพาให้เราต้องมาเจอ สายตาผมก็กวาดไปเห็นดอกสีขาว ๆ เล็ก ๆ บนต้นไม้เข้าจนได้ กล้วยไม้ที่อวดดอกให้ได้เห็นชนิดแรกนี้ก็คือเข็มขาวดอกเล็ก ๆ เพียง 3 ดอกที่น่าจะหลงฤดูบานในช่วงนี้ เจ้าต้นนี้ผมเคยปลูกเลี้ยงไว้ที่บ้าน แต่ด้วยปัญหาบางอย่างทำให้ผมต้องย้ายเค้าไปไกลตัวและจำต้องอยู่กับผู้ที่ไม่เคยเข้าใจเค้า จนตอนนี้เค้าได้ลาจากโลกนี้ไปเสียแล้ว
ไม่นานจากกล้วยไม้ต้นแรกที่พบ ด้วยความบังเอิญในขณะที่ผมเอี่ยวซ้ายป่ายขวามองหาจุดสังเกตุต่าง ๆ ที่พอจะทำได้ แฟนผมก็หยุดหันมาคุยด้วย จากการพูดคุยที่ต้องมองหน้ากันวินาทีนั้นผมก็เหลือบไปเห็นดอกไม้ขนาดเล็กที่มีลักษณะแปลกไปกว่ากล้วยไม้ชนิดอื่นใด นั่นก็คือไม่มีลำลูกกล้วยไม้ที่จะทำให้เรียกว่ากล้วยไม้ได้ เพราะสิ่งที่เห็น ณ ตอนนั้นคือราก..ราก..ราก..และดอกเท่านั้น ด้วยลักษณะพิเศษแบบนี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก “พญาไร้ใบ” นั่นเอง
Chiloschista parishii พญาไร้ใบ
|
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
สมัครสมาชิก ส่งความคิดเห็น [Atom]
<< หน้าแรก